CHP 2 gün önce Çanakkale'de #adalet Kurultayını topladı. Bu bizlere Cumhuriyetin kuruluş yıllarına Erzurum ve Sivas Kongrelerini anımsattı.
Mustafa Kemal, İstanbul Hükümeti tarafından hain ilan edilmiş ve yakalanmasını istemişti. Ancak, o bu zorbalıklara boyun eğmedi, Anadolu'ya sığındı ve güvendi. Anadolu ise bugünün Türkiye'sinin yaratılmasını sağlayan topraklardı. Kuvayi Milliye ruhunun biraraya geldiği harika zamanlardı. Yıllar önce ne internet, ne televizyon vardı. Sadece telgrafla tüm haberleşmeler sağlanıyordu. Günümüzde ise her türlü imkan var ancak ne yazık ki aynı başarıyı sağlayamıyoruz hatta zararına kullanıyoruz desek yanlış olmaz sanıyorum.
O yıllarda tüm halk seferber olmuş, Cumhuriyet için Mustafa Kemal'e omuz vermiş, göğüs göğse düşmanla hem içte hem dışta savaşmıştı. Türkü, Kürdü, Çerkezi, Lazı, Göçmeni, dili, dini, ırkı, cinsiyeti farketmeden bir araya gelmeyi başarmışlardı. Peki saydığım bu gruplar neden birbirine düşman oldular? Neden yan yana bir araya gelemiyorlar? O zamanla bu zaman arasında ne fark var?
2 gün önce Çanakkale'de bir araya gelen insanlar bizlere bir #BaşkaGelecekMümkün dememizi sağladı. Yine bir başka "Kemal" çıktı ve #adalet Kurultayı'nı bir araya getirdi. Orada farklı kültürlerden, farklı düşüncelerden, farklı kesimlerden insanlar yan yana oturuyor, sohbet ediyor, çay içiyor ve ülke meselelerini konuşuyorlar. Tıpkı Erzurum ve Sivas Kongreleri toplanmadan önceki zamanlardaki gibi adaletsizliklere çare arıyorlar. Başarılı olunur olunmaz bilemeyiz ancak bu bile aslında Kuvayi Milliye ruhunun halen var olduğunu bizlere anlatıyor. Kim bilir bu mücadelenin sonunda yeni türküler doğar ve nesilden nesile akar gider, bizlerde büyük bir şevkle seslendiririz.
Teşekkürler CHP,
Teşekkürler Kemal Kılıçdaroğlu,
Teşekkürler Çanakkale,
Teşekkürler Anadolu,
Teşekkürler Türkiye,
Teşekkürler Halkların Kardeşleri,
Teşekkürler tek derdi #adalet olanlar,
Teşekkürler Kuvayi Milliye!
